dag 2 van St. Vith naar Ettelbruck

Zaterdag 13 april 2019, een goede ochtend. Klokslag 8 uur wordt het ontbijt geserveerd op mijn kamer. Ziet er niet verkeerd uit.
O ja of wel maar gelijk wil afrekenen dan kan ik de deur achter mij dichtdoen bij vertrek! Oké, denk ik op nuchtere maag, is prima.
Buikje rond met allemaal gezonde dingen en nog wat brood kunnen smeren voor onderweg, wordt de reis weer voortgezet.
Vandaag van St. Vith naar Ettelbruck. Fiets weer gezadeld met tassen, iWatch vol en nu Strava maar op iPhone aangezet. Kan niets meer fout gaan, toch!
En jawel hoor, na toch wel een kleine 15 km, eens gecheckt of de opname lukt. Helaas Strava neemt niet op, shit! Toch meer weer de IWatch aangezet en op tijd verbonden met de powerpack. Opname gelukt en nu volgens Strava 102 km gereden. Ik schat zelf totaal een kleine 120. Jezus wat was het koud! De Vennbahn route is prachtig zeker als het zomer is en de zon schijnt, nu even iets minder.
In Ettelbruck op zoek naar het hotel dat ligt bij het spoorwegstation blijkt! Even zoeken naar de receptie nadat ik moe, koud en stijf van de fiets "val". Mijn aankomst is gespot door de eigenaar/manager. Hij voelt precies aan wat hij moet doen. Vooral welkom heten, niet teveel vragen stellen en vooral helpen met de tassen op een ordentelijke wijze van de fiets krijgen. De kamersleutel ligt al klaar en mijn fiets kan ik achterom in een werkplaats stallen die afgesloten wordt. Oké super!
De kamer ziet er prima uit, ik kan koffie of thee zetten maar eerst opwarmen onder een hot shower. Tjongejonge mijn kleren zijn weer nat, zowel van binnen werkvocht als van buiten, sneeuw.
Gelukkig doet de verwarming het prima en kunnen de spullen lekker opdrogen. Na de geweldige douche voel het weer menselijk.
Berichten van en naar het thuisfront verzorgt en langzaam aan het denken wat te eten straks. Het hotel heeft een eigen leuke kaart en ik schuif aan bij een tafeltje aan het raam met uitzicht op het spoor. Van lieverlede stroomt het restaurant vol met "oude" mensen. (Voor mijn gevoel dan). Een slecht Engels sprekende dienster brengt mij een glas Diekirch, yammie dat smaakt. Van de kaart bestel ik lasagne en die smaakt voortreffelijk. Tijd op te tukken, tandjes verzorgt en lekker onder de wol. Wat raar ik lig in bed en heb het gevoel dat mijn bed overhelt. Bed uit, licht aan en eens goed kijken. Ja hoor de vloer loopt schuin af, hahaha ik ben benieuwd of ik vannacht niet uit bed kukel.
Nee goed geslapen en om 8 uur beneden aan het ontbijt. Weer een uitgebreide maaltijd. Nog wat brood gesmeerd voor onderweg, spullen weer ingepakt en de fiets gezadeld. Op naar dag 3 van Ettelbruck naar Cattenom, noord Frankrijk, hoppa!