Fietsdag 7 van Breuvannes naar Orville

19 april 2019, de laatste dag van mijn fietstoer door Frankrijk is aangebroken. Ik dacht dat er mogelijke gemengde gevoelens zouden zijn, maar helaas. Of gelukkig misschien wel!
Ik verheug mij er erg op om Marita en de kids te zien. En ben er ook van overtuigd dat ik mijn doelstelling gehaald heb. Als ik in Orville arriveer dan heb ik ongeveer 600 km gefietst. Dat was ook het plan toen ik vertrok. Alleen dan had ik een stuk met de Flixbus gereden en was uiteindelijk met de fiets in Villedaigne aangekomen. Nou ja het is even anders maar niet minder. Nu is het voordeel ook dat Marita alleen maar de eerste dag solo heeft gereden. Ik kan het tweede gedeelte rijden. Er zijn 2 hotelkamers gereserveerd in Beaune en dat is ongeveer 80 km van Orville verwijderd. Hier wordt overnacht en op zaterdag 20 april, ook toevallig onze trouwdag, zullen wij samen naar Villedaigne rijden.
Maar eerst de laatst 80 km afleggen. Vol goede moed stap ik op nadat ik weer alle spullen heb ingepakt en aan de fiets heb gehangen. Ik ben zeer blij met mijn fiets en de keuze die ik gemaakt heb met de reistassen van Ortlieb. Ook de keuze om een power-pack voor de iPhone mee te nemen is een goede geweest.
Oké de navi, Google maps ingesteld en gaan maar.
Alsof het zo moest stuurt de navigatie mij vandaag letterlijk het bos in. Van asfalt naar grind en van grind naar zand en van zand naar modder. Einde weg met alleen een diep modderig karrenspoor/ semi pad letterlijk het bos in. Omkeren is geen optie dus mijn "paard" maar door het bos geleid om uiteindelijk op een open grasvlakte te komen. Ja daar loopt weer een weg en even later zit ik weer op de route. Alleen de fiets ziet er niet uit. Alles onder de modder, jammer!
De hele route is vandaag ongeveer 82 km lang en voert weer over D wegen met genoeg hoogtemeters. Nu het de laatste dag is boeit dat niet zoveel meer. Het uitzicht naar de samensmelting geeft genoeg energie, elke heuvel ga ik lachend op en af. Er komt zelfs een afdaling van 10% over 1700 meter voorbij! Wat een snelheid, mooi man.
Onderweg nog contact gehad met de volgers en zij hebben behoorlijk oponthoud door verschillende files! Uiteindelijk ben ik redelijk vroeg bij de ontmoetingsplek en het wegrestaurant is helaas gesloten. Geen probleem ik wacht lekker in de zon en smeer mij nog even in en verwissel van schoenen. Ik heb nog wat te knabbelen bij en kom de tijd goed door. Na ongeveer een uur komen de kanjers aan. Een vrolijk weerzien, lekker knuffelen en kussen. Voelt goed je liefjes weer in de armen te sluiten.
Gauw de fiets op de fietsdrager, tassen in de auto en op weg naar Beaune. Super hotel in Beaune geregeld door Marita, kamers naast elkaar, parkeerplaats naast het hotel. Na het inchecken spring ik onder de douche en Marita en ik gaan aan de overkant van het hotel een hapje eten.
Terug in het hotel lekker naar bed met een beetje alcohol in de vaten vallen we lekker in slaap. Morgen zaterdag 20 april rijden wij verder richting de eindbestemming Villedaigne.
Dit laatste stuk duurt erg lang, we hebben veel last van files en uiteindelijk komen we pas tegen 20 uur aan.
De vakantie kan beginnen. Nog even terugkijken naar de laatste week, kan ik zeggen dat het een hele ervaring was, bijzonder in verschillende vormen. Koud, heel erg koud in het begin. Inspannend zeker door de wind en de hoogtemeters. Uitdagend om vast te stellen of het überhaupt te doen is. Zeker als ik mij realiseer dat het toch meer oppertunistisch dan getraind was. Ik super blij ben met mijn fiets zonder lekke banden of andere euvels. De steun die ik onderweg kreeg van het thuisfront. Uiteindelijk kan ik stellen dat ik er goed doorheen gerold ben en straks nog eens de dagverslagen terug lees en mij dan waarschijnlijk meer herinner van de reis. Ik zeg bon voyage en blijf allemaal gezond en genieten.
De groeten,
Eugène