Fietsdag 5 van Bouxières ss Froidmont naar Allamp

Het was me gisteren wel een dagje. Vandaag is het woensdag en de perikelen van gisteren waren bij het avondeten snel vergeten. Uiteindelijk bleken het toch zeer aardige lui te wezen, die Fransen. Tussen Marie en Frans is een groot leeftijds verschil. Hij is 68 en zij ergens vooraan de 50, schat ik. Frans is gepensioneerde spoorweg medewerker en zij beroepshuisvrouw.
De avondmaaltijd was heerlijk, konijn gemaakt in rode wijn met groenten en aardappeltjes samen als ovenschotel. Lekkere aperatief en een heerlijk toetje. De streek hier staat kennelijk bekend om de vrucht Mirabel, een kleinere pruimensoort. Frans had de voormalige boerderij zelf helemaal verbouwd. Veel van de etenswaar verbouwen zij zelf, erg natuurgericht die 2. Het huis was ook ecologisch gebouwd met warmtepomp bijv. Er is zelfs rekening gehouden met de "oude" dag door er een lift in de plaatsen.
Tijdens het avondeten hebben we aardig gekletst. Wat niet begrepen werd is opgelost met verschillende woordenboeken. Het grote thema was uiteraard het drama van Parijs, de Notre Dame.
Ik merk wel dat ik de vreemde talen beter spreek en versta na een paar glazen wijn, hahaha!
Uiteindelijk lekker geslapen en 's morgens heerlijk ontbijt weer samen met Marie en Frans, betalen, afscheid nemen en 'en route'.
Vandaag van Bouxières sous Froidmont naar Allamp. Een kleine 60 km, die begon met de steile helling opwaarts welke ik gisteren zo lekker omlaag gesuisd was.
Nu ik voor een alternatieve route gekozen had heb ik ook veel D wegen onder de MTB gehad. Veel op en neer met soms een leuke daling en danweer een pittige klim. Maar vooral het langsrazend verkeer baarde mij toch wel enige zorgen. De rust van de aangelegde fietsroutes was weg. Gelukkig denk ik dat de Franse chauffeurs van personen en vrachtauto's gewend zijn aan fietsers op de weg. Er werd voor mij uitgeweken, afgeremd en zelf gestopt, super! Toch wel een bijzondere ervaring als zo'n joekel van een vrachtauto langsgeraast komt. Maar goed na een voorspoedige en snelle tocht ben ik in Allamp gearriveerd en werd ik door een gepensioneerde kunstenaares/tekenjuf hartelijk ontvangen. De kranige dame was inmiddels bijna 73 jaar bleek naderhand. Woonde alleen en bestierde het hele huis. Dat moest wel want de inkomsten had zij hard nodig om te kunnen leven.
Het weer is inmiddels ook wat verbeterd en dat maakt ook weer dat mijn zintuigen weer ontvankelijk zijn voor andere prikkels. Je kunt je voorstellen dat mijn fietskleding een ietwat pikanter geur aangenomen had. Dagen in dezelfde kleren fietsen vanwege de weersomstandigheden brengen dat met zich. De lieve schat bood mij aan om enkele spullen te wassen. Ik heb dit dankbaar aangenomen en voor ik het wist zaten de spullen in de wasmachine en hingen te drogen in de zon.
Na weer een lekker avondmaal en gezonde nachtrust heb ik na het ontbijt afscheid genomen. De schone spullen ingepakt en eindelijk eens de korte fietsbroek aan kunnen trekken. Ik merk wel dat langdurig fietsen een gewennings tijd nodig heeft. Ik weet precies waar mijn zitbeentjes zitten en hoe mijn achterwerk voelt. Respect voor de profwielrenners die weken achterelkaar op zo'n zadel leven. Op naar Breuvannes en Bassigny.
O ja waarschijnlijk had je de verslagen eerder verwacht. Ik ook haar, maar op de een of andere manier werd de geschreven tekst niet opgeslagen. Nu wel weer en werk ik de dagroutes wel weer bij.